Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ο Πολιτικός Χώρος «Ηλέκτρα Αποστόλου» στον οποίο συμμετέχουμε έλαβε απόφαση για την διοργάνωση μιας αντιφασιστικής-αντι ιμπεριαλιστικής διαδήλωσης τιμής, μνήμης και αγώνα για την αντιφασιστική νίκη των λαών.
Στηρίξαμε την επιλογή του και το μπλοκ της πρωτοβουλίας για την 9η Μάη που προέκυψε μετά από ανοιχτό κάλεσμα του Πολιτικού Χώρου «Ηλέκτρα Αποστόλου» και θεωρούμε το αποτέλεσμα της διαδήλωσης που συγκροτήθηκε με άξονα τόσο την πολιτική κατάσταση όσο και την κατάσταση του αντιφασιστικού-αντι ιμπεριαλιστικού-κομμουνιστικού κινήματος και των οργανωμένων δυνάμεών του επιτυχημένη.
Το μπλοκ ήταν περιφρουρημένο τόσο πολιτικά όσο και οργανωτικά. Ας μείνουμε, ωστόσο στο πολιτικό και ιδεολογικό κομμάτι του μπλοκ.
Το μπλοκ περιφρούρησε μέσα από την συνθηματολογία του την άρρηκτη σύνδεση του τιτάνιου αγώνα της ΕΣΣΔ, του Κόκκινου Στρατού υπό την καθοδήγηση του ΚΚΣΕ του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ με τα ευρωπαϊκά και βαλκανικά παρτιζάνικα αντάρτικα, και ιδιαίτερα με τον ένοπλο λαϊκό αντιφασιστικό-εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα που αναπτύχθηκε στον τόπο μας με ηγέτιδα δύναμη το επαναστατικό ΚΚΕ.
Ως μια διαδήλωση που αναπτύχθηκε σε εξαρτημένο κράτος του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, από την φύση της συγκρούστηκε με το ευρωατλαντικό αφήγημα ταύτισης ναζισμού-κομμουνισμού, Χιτλερ-Σταλιν, αμφισβήτησε έμπρακτα τον ευρωατλαντικό αναθεωρητισμό που υποβαθμίζει τις θυσίες του σοσιαλιστικού και αντιφασιστικού στρατοπέδου παρουσιάζοντας την 9η Μάη σαν μέρα γιορτής της Ευρώπης ή σαν νίκη των Αμερικάνων όσο και στάθηκε απέναντι στην εγχώρια αντίδραση που βαφτίζει τον κάθε λογής Κατσαρέα και ταγματασφαλίτη σαν υπερασπιστή της πατρίδας απέναντι στον κομμουνιστικό κίνδυνο.
Στάθηκε απέναντι στον αναθεωρητισμό της ρώσικης άρχουσας τάξης, που θέλει να μετατρέψει την αντιφασιστική νίκη των λαών της ΕΣΣΔ και των παρτιζάνικων αντάρτικων σε «ρώσικη νίκη» για να υπηρετήσει τα σχέδια της ληστρικής άρχουσας τάξης της Ρωσίας και του Μεγαλορώσικου Εθνικισμού που μέσα στο μπλέντερ του ιστορικού αναθεωρητισμού της ΕΣΣΔ του ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ πετάει μέσα τον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο για να κρατήσει τις κομμουνιστικές ιδέες που ανεβαίνουν μέσα στην Ρώσικη Ομοσπονδία περιορισμένες και υποταγμένες.
Μέσα από το σύνθημα «ΣΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ-ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ» έλαβε αντι ρεβιζιονιστικό χαρακτήρα, γιατί η μόνος δρόμος για το πέρασμα σε μια λαϊκοδημοκρατική είτε σοσιαλιστική εξουσία δεν μπορεί παρά να περνάει μέσα από την οργάνωση ενός Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος με την εργατική τάξη σαν ηγέτιδα δύναμη και τον ένοπλο λαό στην πρωτοπορία.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τι έκανε ο ρεβιζιονισμός απέναντι στην αντιφασιστική νίκη των λαών σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, μετατρέποντας στο πλαίσιο της αποσταλινοποίησης το Στάλινγκραντ σε Βόλγκογκραντ χέρι-χέρι με την γραμμή της ειρηνικής συνύπαρξης ανάμεσα στην εργατική και την αστική τάξη, αντικαθιστώντας την δικτατορία του προλεταριάτου και τον ένοπλο αγώνα με τον ειρηνικό-κοινοβουλευτικό δρόμο κατάκτησης του σοσιαλισμού.
Στάθηκε με όρους προλεταριακής-διεθνιστικής αλληλεγγύης δίπλα στους λαούς του Ντονμπάς που αγωνίζονται με το όπλο στο χέρι απέναντι στον μπαντέρρικο φασισμό-ναζισμό, που συνεχίζουν τον δίκαιο αγώνα τους για την διάλυση του Ναζι-Φασιστικού Καθεστώτος του Κιέβου και της ευρωατλαντικής αποικιοκρατίας.
Έλαβε θέση μάχης με την κατεύθυνση κατάληξης που επέλεξε (ΓΡΑΦΕΙΑ ΕΕ) με την εξαρτημένη άρχουσα τάξη και τον υποτακτικό ρόλο που έχει αναλάβει για τις ανάγκες του ευρωατλαντικού κεφαλαίου σαν υπερασπιστής του Φασιστικού Καθεστώτος του Κιέβου.
Μιας ΕΕ και ενός ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού που ζέχνουν φασισμό και οδηγούν την ανθρωπότητα σε ένα Γ’Π’Π σαν κυρίαρχοι εμπρηστές του μέσα από την περικύκλωση του Ρώσικου Καπιταλιστικού Κράτους και την εγκαθίδρυση μιας ναζιστικής σφηκοφωλιάς με αντικομμουνιστικό-αντιρωσικό χαρακτήρα δίπλα στα σύνορα του.
Έβαλε ένα λιθαράκι για την συγκρότηση ενός μαχητικού αντιφασιστικού-αντι ιμπεριαλιστικού κινήματος για να αμφισβητήσει την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, την καπιταλιστική εκμετάλλευση και την κρατική και φασιστική παρακρατική τρομοκρατία.
Αναγνώρισε πως η ήττα του ευρωατλαντικού άξονα και του Φασιστικού Καθεστώτος του στέκει με τα συμφέροντα της παγκόσμιας εργατικής τάξης.
Αυτές οι πολιτικές κατακτήσεις κατά την δική μας γνώμη μέσα από το μπλοκ της Πρωτοβουλίας για την 9η Μάη ανοίγουν δρόμο για να συγκροτηθεί ένας πραγματικός κινηματικός πόλος που θέλει να λάβει χαρακτήρα εσωτερικού εχθρού απέναντι στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό, την εξαρτημένη άρχουσα τάξη και τις αστικές κυβερνήσεις της, απέναντι στον φασισμό είτε μέσα από την κυρίαρχο παρακρατικό χαρακτήρα που λαμβάνει στο τόπο μας είτε απέναντι στην συγκρότηση ενός φασιστικού πολιτικού προσωπικού ανάλογα με την ανάπτυξη και την όξυνση της ταξικής πάλης και των επιλογών του διεθνούς ιμπεριαλισμού.
Γιατί, στο σήμερα, η συγκρότηση ενός αντιφασιστικού-αντι ιμπεριαλιστικού Μετώπου σαν κατεύθυνση βγαίνει ξανά στο προσκήνιο και αποκτάει υπαρξιακό χαρακτήρα για την εργατική τάξη, τον λαό και την νεολαία.
Αυτά είναι τα πολύ θετικά αποτελέσματα της διαδήλωσης κατά την γνώμη μας.
Η μικρή συσπείρωση οργανωμένων δυνάμεων του κινήματος, αποτελεί ένα σημείο που χρήζει διερεύνησης και ερμηνείας.
Η επιλογή ενός minimum πολιτικού πλαισίου όσο και η μεγάλη αναγκαιότητα μιας κεντρικής πολιτικής διαδήλωσης για την 9η Μάη θα έπρεπε να αποτελούν όρο εκ των ων ουκ άνευ για τις οργανώσεις με κομμουνιστική αναφορά.
Αυτό γιατί δεν κατέστη δυνατό;
Θα πει κάποιος, μα οι διαφορετικές προσεγγίσεις για την Ρωσο-Νατοϊκή Σύγκρουση το έκαναν αυτό απαγορευτικό.
Αυτό σε γενικές γραμμές είναι σωστό, αλλά μέσα σε ένα πλαίσιο απαγόρευσης των κομμουνιστικών συμβόλων και όντας κομμάτι του εγχώριου κινήματος ενός κράτους παρία που εκτελεί εντολές του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού αυτό δεν αρκεί.
Μέσα σε ένα πλαίσιο πολιτικής-οικονομικής-στρατιωτικής και διπλωματικής υποστήριξης ενός Φασιστικού Καθεστώτος με χαρακτήρα φασισμού Β’παγκοσμίου πολέμου αυτό πάλι δεν αρκεί.
Θα μπορούσε να βρεθεί ένας κοινός προγραμματικός τόπος, εξάλλου την ταμπέλα του «φιλορωσισμού» και του «φιλοπουτινισμού» το αστικό πολιτικό σύστημα μπορεί να μας την φορέσει όποτε θέλει.
Αυτό δεν μπορεί να αποτελεί απαγορευτικό παράγοντα για την περιφρούρηση της αντιφασιστικής νίκης σε μια τέτοια περίοδο.
Αυτό βέβαια, εκ του αποτελέσματος δεν κατέστη δυνατό.
Πρώτον, οι οργανώσεις που συμφωνούσαν με την αναγκαιότητα μιας τέτοιας διαδήλωσης με κοινό σκεπτικό με εμάς, δεν επέλεξαν να ριχτούν στην μάχη για την οργάνωση μιας τέτοιας κεντρικής πολιτικής διαδήλωσης, κατά την γνώμη μας γιατί δεν ήθελαν να λάβουν ρόλο πυροκροτητή μιας τέτοιας επιλογής η οποία αναγκαστικά θα έφερνε και μια «ενδοκινηματική στοχοποίηση» σε μια τέτοια περίοδο για όσους την οργάνωναν.
Δεύτερον, υπήρχαν οργανώσεις που δομικά και από θέση αρχών διαφωνούσαν με οποιαδήποτε σύμπραξη με μια κατεύθυνση και αντίληψη που έχει διαφορετική προσέγγιση για την ΡΩΣΟ-ΝΑΤΟΪΚΗ σύγκρουση από την δικιά τους.
Τρίτον, χωρίς να έχουμε έρθει σε μια τέτοια επαφή, σίγουρα υπάρχει ένα δυναμικό οργανώσεων που αντιλαμβάνεται τον Β’Π’Π όχι σαν αντιφασιστικό από την στιγμή που εισέρχεται η ΕΣΣΔ σε αυτόν, αλλά σαν ιμπεριαλιστικό ληστρικό από όλες τις πλευρές.
Με βάση αυτές τις αντιθέσεις, όσον αφορά την τρίτη αντίθεση, λίγα μπορεί να συμβούν για μια τέτοια μέρα, το χάσμα είναι τεράστιο και αγεφύρωτο, απαιτεί μια διαφορετική μελέτη της ιστορίας και τελικά συνολική διαφορετική ερμηνεία για τον χαρακτήρα του Β’Π’Π.
Για την δεύτερη αντίθεση, δεν αντιλαμβανόμαστε την αντίληψη των συγκεκριμένων προαπαιτούμενων, είναι έξω από την κουλτούρα μας. Η κοινή δράση απαιτεί αμοιβαίες υποχωρήσεις και η διαφορετική ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης σε μια τόσο κομβική συγκυρία δεν μπορεί να αποτελεί τροχοπέδη για δράση.
Θεωρούμε πως διαφορετικά πλαίσια και αντιλήψεις μπορούν και πρέπει να συνυπάρχουν στον δρόμο του αγώνα, να διεκδικούν με όρους πολιτικής και ιδεολογικής διαπάλης χωρίς να φτάνουν στον κρετινισμό για την ηγεμονία, γιατί ένας διαχωρισμός ανάμεσα σε «πουτινικούς» «φιλορώσους» από την άλλη μεριά μπορεί να γεννήσει ένα χαρακτηρισμό για «νατοϊκούς» «φιλοαμερικάνους»από την άλλη.
Αυτά στο πλαίσιο της πολιτικής διαπάλης ιδεών είναι μη αποδεκτά σαν πολιτικά σύνολα, ειδικά σε μια συγκυρία που βρισκόμαστε να παλεύουμε σε ένα κράτος παρία του ευρωατλαντισμού, που τα πάντα αποφασίζονται με άξονα τα συμφέροντα των ΕυρωΑμερικάνων Ιμπεριαλιστών.
Εξάλλου το να εύχεσαι και να πράττεις για να ηττηθεί ο δικός σου ιμπεριαλιστής, το ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο που συμμετέχει η «δικιά σου»άρχουσα τάξη αποτελεί αξίωμα.
Σχηματικά, σε σχέση με την πρώτη αντίθεση, θεωρούμε πως η συγκρότηση ενός ατόφιου αντιφασιστικού-αντι ιμπεριαλιστικού κινήματος αμφισβήτησης της ευρωαμερικανικής παντοκρατορίας στον τόπο μας και της πολεμοκάπηλης κυβέρνησης, σε μια τέτοια συγκυρία απαιτεί αποφάσεις και με τον κίνδυνο του «χρωματισμού».
Απαιτεί με λίγα λόγια να σπάσουν αυγά για να υπάρξει μια ενοποίηση σε ένα πλαίσιο αντίστασης απέναντι στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό, τον κυρίαρχο εχθρό της ανθρωπότητας και του τόπου μας.
Κατά την γνώμη μας, η κυρίαρχη αντίθεση που έπρεπε να απαντηθεί αυτή την περίοδο ήταν η συγκρότηση ή όχι μιας διαδήλωσης τιμής, μνήμης και αγώνα για την 9η Μάη, μια αντίθεση που έπρεπε να αποτελεί κοινό τόπο πως έπρεπε να απαντηθεί κεντρικά-πολιτικά και χωρίς υπεκφυγές από όσους αντιλαμβάνονται το τεράστιο ιστορικό-πολιτικό και ιδεολογικό φορτίο της 9ης Μάη.
Οι παραπάνω αντιθέσεις είναι στοίχημα να σπάσουν μέσα στην ζωή, όπως και οι απαντήσεις από το πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα της διαδήλωσης απαντούν στα εκάστοτε ερωτηματικά που αναπτύχθηκαν, πάντα με συντροφικούς και συναγωνιστικούς όρους.
Σε γενικές γραμμές, αναγνωρίζουμε τον πρωτοπόρο ρόλο που έπαιξε ο πολιτικός Χώρος «Ηλέκτρα Αποστόλου» και οι συλλογικότητες και οι αγωνιστές που στοιχήθηκαν μαζί του στην πρωτοβουλία για την 9η Μάη.
Η αναγκαιότητα να πραγματοποιηθεί μια κεντρική πολιτική αντιφασιστική-αντι ιμπεριαλιστική διαδήλωση τιμής,μνήμης και αγώνα για τα 77 χρόνια της αντιφασιστικής νίκης έγινε πραγματικότητα.
Μαζικά στο μέτρο των δυνατοτήτων και της συγκυρίας, οργανωμένα, συγκροτημένα πολιτικά και ιδεολογικά η κόκκινη σημαία της νίκης σηκώθηκε έξω από τα γραφεία της ΕΕ που ζέχνει φασισμό.
Η κατοχύρωση και η οργάνωση ξανά μιας κεντρικής πολιτικής διαδήλωσης και την επόμενη χρονιά πρέπει να βρει στο δρόμο της διοργάνωσης μεγαλύτερο δυναμικό οργανωμένων δυνάμεων και αγωνιστών για να πραγματωθεί.
Η συνένωση των πολιτικών- κινηματικών-ταξικών δυνάμεων σε ένα πλαίσιο αντίστασης απέναντι στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό, την εξαρτημένη άρχουσα τάξη και την πολεμοκάπηλη κυβέρνηση της αποτελεί στόχο προς κατάκτηση και λαμβάνει χαρακτήρα επιβίωσης για το σύνολο της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας που μπορεί και πρέπει να πάρει την ζωή και την εξουσία στα χέρια του για την έξοδο από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για ένα κόσμο στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων.
Καλούμε αγωνιστές και αγωνίστριες του κινήματος, να οργανωθούν στον Πολιτικό Χώρο «Ηλέκτρα Αποστόλου», να δυναμώσουν μια δομή του μαζικού-λαϊκού κινήματος που αγωνίζεται στην πράξη για την συγκρότηση μιας μαχητικής πτέρυγας του λαϊκού κινήματος.
Καλούμε κομμουνιστές και λαϊκούς αγωνιστές, να παρευρεθούν στην εκδήλωση ανοίγματος της Λαϊκής Δράσης την Κυριακή στις 15 Μάη στις 18 00 στον Πολιτικό Χώρο «Ηλέκτρα Αποστόλου» και να οργανωθούν στις γραμμές της ομάδας μας, για την ανασυγκρότηση του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος και του Κόμματος του, για την συγκρότηση των πολιτικών και υλικών όρων για Λευτεριά-Ανεξαρτησία-Σοσιαλισμό.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ – ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ – ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
ΤΟ ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ ΖΕΙ ΚΑΙ ΣΠΕΡΝΕΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΣΕ ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΣ
ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ-ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΝ ΤΣΑΚΙΣΕ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ
ΣΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ
ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΡΑΤΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΡΤΙΖΑΝΙΚΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ
ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΟΥΤΕ ΤΩΝ ΑΣΤΩΝ – Η 9Η ΜΑΗ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Λαϊκή Δράση- Ομάδα Κομμουνιστών/Αγωνιστών
laikidrasi.wordpress.com 